2.Spirit week (Homecoming week)

วันนี้จะคุยเน้นเรื่องการแต่งกายไปโรงเรียน การเรียนที่ประเทศอเมริกาไม่ว่าระดับใด ไม่จำเป็นต้องใส่เครื่องแบบ แต่ก็มีกฎเกณฑ์ เช่น หากเป็นระดับมัธยมต้น (Middle school: Grade 6-8) เด็กๆไม่ควรแต่งกายโป๊จนเกินไป สำหรับเสื้อ หากจะใส่เกาะอก/สายเดี่ยวก็ควรมีเสื้อคลุม ส่วนด้านล่าง ไม่ว่าจะกระโปรง/กางเกง ก็สามารถใส่สั้นได้พอควร แต่ต้องไม่ควรเห็นแก้มก้น หากจะแต่งแบบ ร็อค หรือฮิปฮอปก็เป็นได้ แต่ต้องไม่มีโซ่/สร้อยเส้นใหญ่ เป็นต้น   สำหรับระดับ High school (Grade 9-12) นั้นสามารถแต่งกายได้ตามสะดวก จะสั้น sexy, lovely, or heavy style ได้หมด ยกเว้น ห้ามการสวมเสื้อผ้าที่มีข้อความลามก หรือการเหยียด discrimination รวมทั้ง ภาพที่เกี่ยวกับยาเสพติด เป็นต้น ดังนั้นในแต่ละวัน จัสมินเลยสามารถรังสรรค์ใส่ชุดน่ารัก สวยงามเหมาะสมตามวัยไปโรงเรียน   ช่วงอาทิตย์กลางเดือน Sep โรงเรียนจัด spirit week หรือ homecoming week เป็นสัปดาห์การคืนสู่เหย้า การต้อนรับกลับสู่โรงเรียน (น่ารักจังมีงานแบบนี้ด้วย) โดยมีการกำหนด theme เสื้อผ้าให้นักเรียนใส่มาโรงเรียน ในปีนี้ ทาง GPHS ได้กำหนดให้วันจันทร์ เป็น hat day จัสมินก็ต้องใส่หมวกเรียนทั้งวัน ซึ่งต้องขอบคุณน้าตุ๊กที่เป็นผู้สนับสนุนหมวกกิ๊บเก๋ให้ วันอังคารเป็น twin day แต่จัสมินไม่ได้นัดกับเพื่อนคนไหนที่จะแต่งตัวเหมือนกัน วันพุธ เป็น red day วันพฤหัสเป็น ลายทาง vs ลายจุด และวันศุกร์เป็น whiteout day   โดยส่วนตัว รู้สึกชอบกิจกรรมการจัดวันแต่งกายแบบนี้ ซึ่งทำให้เด็กๆได้ ไตร่ตรอง ตระเตรียมและตื่นเต้นในการเลือกชุด   วันเสาร์ Sep 19 เป็นวัน homecoming dance ซึ่งเปิดให้เด็กทุกเกรดมางาน จัสมินซึ่งไม่ได้เตรียมชุดออกงานไป ก็เลยได้ไปใช้บริการของร้าน Good Will ที่เป็นร้านขายของมือสอง สาม สี ฯลฯ จนสามารถสอยชุดราตรีสั้น สีเทามาด้วยราคา $5 ร้าน good will ช่วยชีวิตจริงๆ งานเต้นรำเริ่มตั้งแต่ 20.00-23.00 น. เป็น 3 ชั่วโมงแห่งการเต้นรำจริงๆ โดยโรงเรียนจัด Dj มาเปิดเพลงให้ และมีการขายน้ำดื่ม รวมทั้ง snack จัสมินบอกว่า ถ้าหิวน้ำก็ดื่มน้ำ tap water ฟรี ไม่ต้องเสียตังค์ซื้อ 555 ... จัสมินค่อนข้างชอบงานนี้ ได้แต่งตัวสวยงาม เพื่อนใน princess gang ก็แต่งอย่างงดงาม น่ารักเช่นกัน นอกจากนี้ ถือว่าเป็นงานที่เมื่อยมากแต่สนุกมาก เมื่อยเพราะอะไรเหรอคะ? ก็เพราะยืนเต้นตลอด 3 ชั่วโมงหน่ะซิ ...สุดยอดดดค่ะ คุณลูกสาว......  Story by Dr.Pat